Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
bıqdırıcılıq — is. Bıqdırıcı şeyin halı; usandırıcılıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şüa — is. <ər.> 1. Günəşdən və başqa bir işıq mənbəyindən çıxan işıq telləri. Günəş şüası. İşıq şüası. – İlk baharın yeni həyatverici günəşi, özünün ilıq və munis şüasını ətrafa saçmaqla qışın bıqdırıcı və soyuq havasına qələbə çalmaqda idi. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
usandırıcı — sif. Usandıran, bezdirən, bıqdırıcı, bezikdirici, yorucu, üzücü. <Rza Ulduza:> Hər şey cansıxıcıdır, usandırıcı, yorucudur. M. İ.. Cırcıramaların usandırıcı səsi ətrafı bürümüşdü. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yeknəsəq — sif. <fars.> 1. Eyni ilə birbirinə oxşayan, eyni tərzdə, eyni şəkildə olan, eyni cür səslənən, bir birindən qətiyyən ayrılmayan; yekrəng. . . İçəridən <Mehribanın> yeknəsəq və zil səsi eşidildikdə Zeynalın sanki vücudunu titrətdi. S.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəhlətökən — sif. Öz hərəkət və sözləri ilə adamı təngə gətirən, bezikdirən, usandıran, cana gətirən, bıqdırıcı. Ancaq zəhlətökən müştəridən yaxa qurtarmaq üçün bunun da xeyri olmadı. S. Rəh.. Həmzənin zəhlətökən küy kələkçi arvadının təkidinə baxmayaraq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
